مطالعه جدید نشان میدهد که دورکاری یا کار ترکیبی از خانه سلامت روان زنان را بهطور قابل توجهی تقویت میکند، در حالی که مردان بیشترین بهرهمندی را از کاهش زمان رفت و آمد تجربه میکنند. مدلهای کاری منعطف، کلید بهبود رفاه روانی کارکنان و افزایش بهرهوری هستند.
مطالعات اخیر نشان میدهد که کار از خانه یا دورکاری، به ویژه در مدلهای ترکیبی که شامل حضور بخشی در دفتر و بخشی در خانه است، برای سلامت روان زنان مفیدتر است. در مقابل، مردان بیشتر از مزایای روانی کاهش زمان رفت و آمد بهرهمند میشوند.
این مطالعه بر اساس دادههای نظرسنجی طولانیمدت بیش از ۱۶ هزار کارمند استرالیایی انجام شده و تاثیر رفت و آمد و دورکاری بر سلامت روان را بهطور دقیق بررسی کرده است. محققان با استفاده از مدلهای آماری پیشرفته توانستند تغییرات ناشی از رویدادهای زندگی مثل تغییر شغل یا تولد فرزند را جدا کنند و تاثیر واقعی کار از خانه را شناسایی کنند.
تاثیر متفاوت دورکاری بر زنان و مردان
- زنان: بیشترین بهبود سلامت روان زمانی رخ داد که زنان بیشتر وقت خود را در خانه میگذراندند و یک تا دو روز در هفته در دفتر حضور داشتند. این مدل ترکیبی باعث کاهش استرس کاری و تسهیل مدیریت تعادل کار و زندگی شد.
- مردان: دورکاری چندان بر سلامت روان آنها تاثیر نداشت؛ مزیت اصلی برای مردان، کاهش زمان رفت و آمد طولانی بود، به ویژه برای کسانی که سلامت روان ضعیفی داشتند.
رفت و آمد چگونه سلامت روان را تحت تاثیر قرار میدهد؟
مطالعه نشان میدهد که زمان رفت و آمد برای زنان تاثیر قابل توجهی ندارد، اما برای مردانی که سلامت روان ضعیفی دارند، افزایش نیم ساعت رفت و آمد یکطرفه معادل کاهش ۲ درصدی درآمد خانوار، بر سلامت روان اثرگذار است.
مدل ترکیبی بهترین گزینه برای زنان
- کار تماموقت از خانه برای زنان کمتر موثر است و برای برخی گروهها حتی تعداد کمی از زنان در این شرایط مشاهده شدهاند.
- کار سبک یا گاه به گاه از خانه نیز تأثیر مشخصی بر سلامت روان زنان ندارد.
- ترکیب حضور در خانه و دفتر، بیشترین مزایا را در کاهش استرس و بهبود سلامت روان ارائه میدهد، حتی معادل افزایش ۱۵ درصدی درآمد خانوار است.
توصیههای محققان
- برای کارکنان: بررسی کنید که چه میزان دورکاری یا حضور در دفتر برای سلامت روان شما مفید است و سختترین وظایف خود را در روزهایی برنامهریزی کنید که در محیطی راحت فعالیت میکنید.
- برای کارفرمایان: ترتیبات انعطافپذیر دورکاری را برای کارکنانی که سلامت روان ضعیفی دارند فراهم کنید و از مدلهای ترکیبی استفاده کنید. زمان رفت و آمد را در تصمیمگیریها لحاظ کنید و سیاست یکسان برای همه اعمال نکنید.
- برای سیاستگذاران: بر کاهش ازدحام، بهبود حمل و نقل عمومی و پشتیبانی از خدمات سلامت روان سرمایهگذاری کنید و چارچوبهایی ایجاد کنید که دورکاری و انعطافپذیری کاری را تشویق کند.
نتیجهگیری از دیدگاه فارسیوب
دورکاری و مدلهای کاری ترکیبی نه تنها میتوانند سلامت روان زنان را بهبود دهند، بلکه با کاهش استرس و بهبود تعادل کار و زندگی، بهرهوری و رضایت شغلی را نیز افزایش میدهند. برای مردان، کاهش زمان رفت و آمد مهمترین عامل ارتقای سلامت روان است. این یافتهها نشان میدهد که سیاستها و فرهنگ کاری منعطف، کلید بهبود رفاه روانی در محیط کار مدرن هستند.
